อรรถกถาติกติกปัฏฐาน

แม้ใน ติกติกปัฏฐาน พระผู้มีพระภาคเจ้าก็ทรงทำเทศนาโดยย่อ ด้วย
อำนาจการยกปัญหาขึ้นว่า กุศลธรรมที่สัมปยุตด้วยสุขเวทนา อาศัย
กุศลธรรมที่สัมปยุตด้วยสุขเวทนา เกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย เป็นต้น.
ก็ในอธิการนี้ ทรงผนวกติกะทั้งหลายเข้าในติกะเท่านั้น อย่างนี้ คือ
กุสลติกะ กับ เวทนาติกะ เป็นต้น และ เวทนาติกะ เป็นต้น กับ
กุสลติกะ . ก็บทใดๆ ที่ประกอบกับบทใด ๆ ไม่ได้ พระผู้มีพระภาคเจ้า ทรงลด
บทนั้น ๆ แล้วแสดงวาระ และนัยแห่งการนับในปัจจัยทั้งปวง ด้วยอำนาจที่จะ
มีได้เท่านั้น เพราะฉะนั้นผู้ศึกษาพึงกำหนดบาลีให้ดี แล้วทราบวาระและนัย
แห่งการนับเหล่านั้นเถิด. ก็ผู้ศึกษาประกอบกุสลติกะกับเวทนาติกะเป็นต้น และ
เวทนาติกะเป็นต้น กับกุสลติกะนั้นแล้ว พึงทราบ (เนื้อความ) ฉันใด พึง
ประกอบติกะหนึ่ง ๆ กับติกะที่เหลือ และติกะที่เหลือกับติกะเหล่านั้น แล้วพึง
ทราบ (เนื้อความ) ฉันนั้น แล.
อรรถกถาติกติกปัฏฐาน จบ

อนุโลมทุกทุกปัฏฐาน

เหตุทุกสเหตุกทุกะ

(1. เหตุทุกะ 1. สเหตุกทุกะ)

สเหตุกบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

1. เหตุปัจจัย

[1] 1. เหตุสเหตุกธรรม อาศัยเหตุสเหตุกธรรม เกิดขึ้น
เพราะเหตุปัจจัย
2. นเหตุสเหตุกธรรม อาศัยเหตุสเหตุกธรรม เกิด
ขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
3. เหตุสเหตุกธรรม และนเหตุสเหตุกธรรม อาศัย
เหตุสเหตุกธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
4. นเหตุสเหตุกธรรม อาศัยนเหตุสเหตุกธรรม
เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
5. เหตุสเหตุกธรรม อาศัยนเหตุสเหตุกธรรม เกิด
ขึ้น เพราะเหตุปัจจัย